Ośrodek Kultury, Sztuki i Biblioteki Publicznej Gminy Pruszcz Gdański

baner - Ośrodek Kultury, Sztuki i Biblioteki Publicznej Gminy Pruszcz Gdański

Grafika z okładką książki "Nie ma"

Za nami kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych. Zbiór reportaży Mariusza Szczygła umieszczony w książce pt. „Nie ma” okazał się doskonałym materiałem do dyskusji. Różnorodność formy, tematów a nawet dynamiki opowiadanych historii były tymi cechami publikacji, które niektórym z uczestników nieco przeszkadzały w lekturze, a dla innych stanowiły jej duży atut.

W reportażach pojawiają się bardzo różni bohaterowie. Łączy ich to, że czegoś „nie mają” - mieli i utracili albo nigdy czegoś nie mieli, a przecież „nieobecność musi mieć swoją formę, swój rytm” – jak powiadała Hanna Krall. Pojawiają się siostry Woźnickie – bliźniaczki, pisarki o których niewielu z nas pamięta, a które swego czasu były bardzo rozpoznawalne. Jerzy Szczygieł – ojciec pisarza, który zapisuje się w historii świata, bo syn umieszcza jego fotografię na Instagramie. W Polsce, jak pisze autor, jest on „radiomaryjny” a w Czechach z łatwością potrafi się „zdemoralizować”. Pojawia się również Tomasz Górnicki – rzeźbiarz, który nie umieszcza swoich prac w galerii, a raczej znajduje dla nich miejsce w przestrzeni publicznej, bo jego rzeźby mają nawiązywać dialog społeczny – a że czasami oznacza to dla nich krótki żywot no to trudno, emocje u odbiorcy mogą być różne, i dla artysty to jest w porządku. Poznajemy Ewę T. - macochę, która w imię surowych zasad, skatowała dziecko. Została skazana, odbyła wyrok, a po jego zatarciu wróciła do pracy zawodowej, jako nauczyciel i ekspert MEN. W opozycji do niej Szczygieł przedstawia nam bilans innej Ewy – która pomimo wychowania w patologicznej rodzinie, znalazła sposób na dobre życie a za swój najważniejszy sukces uznała umiejętność zachowania radości życia. Poznajemy wiele innych ciekawych osób i ich historii. Każda z nich kimś w życiu jest lub była. To nam uświadamia, jak bardzo życie może być różne. Póki jest, to wiele możemy z nim zrobić. Bo jak już „nie ma” to już nic nie możemy.

Uczestnicy DKK umówili się, że na spotkaniu 26 marca będą analizowali i interpretowali wybrane przez siebie wiersze – uwolnieni od sztywności zapamiętanej z czasów szkolnych, spodziewają się nowych odkryć. Planujemy spotkanie - bardzo kreatywne i zupełnie inne niż wcześniejsze. Zapraszamy!

Grafika: Wioletta Toruńczak (OKSiBP)