„Kraboszki” Barbary Piórkowskiej to publikacja tak niezwykła, jak spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki na jej temat. W bardzo kameralnym gronie rozmawiałyśmy o prozie życia i poezji, jaką można w nią komponować, aby codzienność była bardziej kolorowa. Bo taka właśnie jest ta książka.

W pewnym stopniu jest boleśnie realistyczna, co może zniechęcać do lektury. Okraszona jednak niebanalnym poczuciem humoru, rzadko spotykanym zamiłowaniem do neologizmów, odniesieniami do wierzeń słowiańskich i motywów ludowych. Przesiąknięta wdzięcznością i miłością do rzeczy najprostszych. Stanowi doskonały format literatury. Książki pisanej w tak oryginalny sposób nie mieliśmy wcześniej okazji czytać w ramach spotkań DKK. Po rozmowie doszłyśmy do wniosku, że jest to jej ogromna wartość. To przykład prozy, która ukazuje nam nieskończone możliwości zabawy słowem, formą i stylem. A że książka jest przede wszystkim o chorobie nowotworowej, o jej przeżywaniu, o wychodzeniu z niej, to tylko świadczy, że można sobie radzić z prozą życia, nawet z tą hardcore’ową - za pomocą poezji.

Finałowe w tym roku spotkanie odbędzie się w ostatnim tygodniu grudnia. Będziemy na nim uczestnikami „Procesu”. Powieść napisana przez Franza Kafkę, opublikowana wbrew woli autora niemal sto lat temu, wciąż jest chętnie czytana. Wejdziemy do świata absurdu i będziemy interpretować ze świadomością, że wolno nam myśleć co chcemy. Zapraszamy do lektury.

Ilustracja: Wioletta Toruńczak (OKSiBP)